Aby budżety partycypacyjne stały się ważną częścią polityki publicznej niezbędne jest odejście od definiowania ich przez pryzmat „eksperymentu” czy też „pilotażu”.

Faktem jest, że budżetowanie partycypacyjne ma za sobą już 30 lat historii, a doświadczenie z całego świata dowodzą jego ogromnej zdolności adaptacyjnej do różnych kontekstów oraz do współistnienia z innymi narzędziami partycypacyjnymi.

Zarówno idea, jak i praktyka budżetowania partycypacyjnego pojawiły się w Brazylii pod koniec lat 80. XX wieku, w okresie konsolidacji demokracji, po dekadach dyktatury. Od tego czasu zawędrowała do dziesiątek krajów i tysięcy samorządów na całym świecie, w tym również do takich miast jak: Buenos Aires, Paryż, Londyn, Madryt, Lizbona, Reykjavík czy Nowy Jork. 

Analiza prowadzonych procesów pozwala stwierdzić jednoznacznie, że obywatele zdolni są do podejmowania dobrych i zrównoważonych decyzji oraz do odpowiedzialnego działania nawet w obliczu narzucanych im twardych ram prawnych i finansowych - więcej w analizie dr Joanny Podgórskiej-Rykały Budżet partycypacyjny - polityczny wynalazek, który odniósł globalny sukces.